Agnieszka Holland
urodziła się 28 listopada 1948 w Warszawie, jako córka Henryka Hollanda, dziennikarza i socjologa żydowskiego pochodzenia, oraz Ireny z domu Rybczyńskiej, polskiej publicystki. Młodsza siostra Agnieszki Holland, Magdalena Łazarkiewicz, jest reżyserem i scenarzystą. Holland ukończyła Liceum im. Stefana Batorego w Warszawie,
a w 1971 skończyła studia na Wydziale Filmowym i Telewizyjnym Akademii Sztuk Scenicznych w Pradze. Po powrocie do Polski współpracowała z Krzysztofem Zanussim i Andrzejem Wajdą. W latach 70. i 80. pojawiła się na ekranie w kilku rolach drugoplanowych (m.in. w Przesłuchaniu Ryszarda Bugajskiego). W połowie lat 70. zaczęła tworzyć własne filmy. Za debiut Aktorzy prowincjonalni na festiwalu w Cannes otrzymała nagrodę FIPRESCI. W Polsce nakręciła także Gorączkę i Kobietę samotną, po czym wyjechała za granicę. Od 1981 pracuje na Zachodzie, początkowo w Niemczech i weFrancji, a od lat 90. w Stanach Zjednoczonych. Obecnie (2008) mieszka we Francji, w Bretanii.
Jej filmy telewizyjne i kinowe były wielokrotnie nagradzane na festiwalach międzynarodowych. Trzykrotnie nominowana do Oscara
– w 1985 w kategorii najlepszy film obcojęzyczny za Gorzkie żniwa, w 1991 w kategorii najlepszy scenariusz adaptowany za Europa, Europa, w 2011 ponownie w kategorii najlepszy film obcojęzyczny za W ciemności[1]. W jej filmach występowała czołówka aktorów polskich i światowych. Współpracowała ze znanymi polskimi kompozytorami: Tomaszem Stańką, Janem Kantym Pawluśkiewiczem, Zbigniewem Preisnerem czy Janem A. P. Kaczmarkiem. Nakręciła też kilka filmów dokumentalnych i reklamowych. W 2009 r. wyreżyserowała wraz z młodą reżyserką Anną Smolar spektakl Aktorzy Prowincjonalni w Teatrze im. Kochanowskiego w Opolu. Reżyserka spektakli Teatru Telewizji.
Agnieszka Holland pisze również scenariusze do filmów swoich oraz innych reżyserów. Była autorką scenariuszy do kilku filmów Andrzeja Wajdy (m.in. Bez znieczulenia, 1978, Danton, 1982, Miłość w Niemczech, 1983 iKorczaka, 1990) oraz współpracowała w charakterze konsultanta scenariusza przy trylogii Krzysztofa Kieślowskiego Trzy kolory.
Przetłumaczyła z języka czeskiego Nieznośną lekkość bytu, powieść Milana Kundery (1984).
Postanowieniem Prezydenta RP z dnia 7 listopada 2001 za wybitne zasługi dla kultury polskiej, za osiągnięcia w pracy twórczej została odznaczona Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski[3][4]. Uroczystość dekoracji miała miejsce dwa lata później,
1 września 2003, w kinie „Relax” i połączona była z premierą filmu Julia wraca do domu.
W 2008 została europejską ambasadorką Europejskiego Roku Dialogu Międzykulturowego. 31 maja 2008 otrzymała Superwiktora. 19 grudnia 2008 z rąk ministra kultury i dziedzictwa narodowego Bogdana Zdrojewskiegoodebrała Złoty Medal "Zasłużony Kulturze Gloria Artis". W 2011 została odznaczona Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski (2011).
Została członkiem honorowego komitetu poparcia Bronisława Komorowskiego przed przyspieszonymi wyborami prezydenckimi 2010 oraz przed wyborami prezydenckimi w Polsce w 2015 roku.
Od stycznia 2014 jest przewodniczącą zarządu Europejskiej Akademii Filmowej w Berlinie.
Agnieszka Holland była żoną reżysera Laco Adamika, z którym ma córkę Katarzynę.
źródło: wiki
a w 1971 skończyła studia na Wydziale Filmowym i Telewizyjnym Akademii Sztuk Scenicznych w Pradze. Po powrocie do Polski współpracowała z Krzysztofem Zanussim i Andrzejem Wajdą. W latach 70. i 80. pojawiła się na ekranie w kilku rolach drugoplanowych (m.in. w Przesłuchaniu Ryszarda Bugajskiego). W połowie lat 70. zaczęła tworzyć własne filmy. Za debiut Aktorzy prowincjonalni na festiwalu w Cannes otrzymała nagrodę FIPRESCI. W Polsce nakręciła także Gorączkę i Kobietę samotną, po czym wyjechała za granicę. Od 1981 pracuje na Zachodzie, początkowo w Niemczech i weFrancji, a od lat 90. w Stanach Zjednoczonych. Obecnie (2008) mieszka we Francji, w Bretanii.
Jej filmy telewizyjne i kinowe były wielokrotnie nagradzane na festiwalach międzynarodowych. Trzykrotnie nominowana do Oscara
– w 1985 w kategorii najlepszy film obcojęzyczny za Gorzkie żniwa, w 1991 w kategorii najlepszy scenariusz adaptowany za Europa, Europa, w 2011 ponownie w kategorii najlepszy film obcojęzyczny za W ciemności[1]. W jej filmach występowała czołówka aktorów polskich i światowych. Współpracowała ze znanymi polskimi kompozytorami: Tomaszem Stańką, Janem Kantym Pawluśkiewiczem, Zbigniewem Preisnerem czy Janem A. P. Kaczmarkiem. Nakręciła też kilka filmów dokumentalnych i reklamowych. W 2009 r. wyreżyserowała wraz z młodą reżyserką Anną Smolar spektakl Aktorzy Prowincjonalni w Teatrze im. Kochanowskiego w Opolu. Reżyserka spektakli Teatru Telewizji.
Agnieszka Holland pisze również scenariusze do filmów swoich oraz innych reżyserów. Była autorką scenariuszy do kilku filmów Andrzeja Wajdy (m.in. Bez znieczulenia, 1978, Danton, 1982, Miłość w Niemczech, 1983 iKorczaka, 1990) oraz współpracowała w charakterze konsultanta scenariusza przy trylogii Krzysztofa Kieślowskiego Trzy kolory.
Przetłumaczyła z języka czeskiego Nieznośną lekkość bytu, powieść Milana Kundery (1984).
Postanowieniem Prezydenta RP z dnia 7 listopada 2001 za wybitne zasługi dla kultury polskiej, za osiągnięcia w pracy twórczej została odznaczona Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski[3][4]. Uroczystość dekoracji miała miejsce dwa lata później,
1 września 2003, w kinie „Relax” i połączona była z premierą filmu Julia wraca do domu.
W 2008 została europejską ambasadorką Europejskiego Roku Dialogu Międzykulturowego. 31 maja 2008 otrzymała Superwiktora. 19 grudnia 2008 z rąk ministra kultury i dziedzictwa narodowego Bogdana Zdrojewskiegoodebrała Złoty Medal "Zasłużony Kulturze Gloria Artis". W 2011 została odznaczona Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski (2011).
Została członkiem honorowego komitetu poparcia Bronisława Komorowskiego przed przyspieszonymi wyborami prezydenckimi 2010 oraz przed wyborami prezydenckimi w Polsce w 2015 roku.
Od stycznia 2014 jest przewodniczącą zarządu Europejskiej Akademii Filmowej w Berlinie.
Agnieszka Holland była żoną reżysera Laco Adamika, z którym ma córkę Katarzynę.
źródło: wiki
Zdzisław Beksiński (ur. 24 lutego 1929 w Sanoku, zm. 21 lutego 2005 w Warszawie) – polski malarz, rzeźbiarz, fotograf, rysownik i artysta posługujący się też grafiką komputerową.
Ależ ja malarstwem prawie że się nie interesuję! Od lat nie byłem na żadnej wystawie nie wyłączając swoich. Z faktu, że sam maluję, nie należy wyciągać zbyt daleko idących wniosków! Historia sztuki jest czymś, o czym mam pojęcie mniej niż mętne: taka zupa, w której od czasu do czasu błyśnie coś mniej amorficznego, a to Leonardo, a to Picasso, zresztą nie przeceniaj tej identyfikacji – na pewno nie potrafiłbym wymienić i rozpoznać więcej jak trzy obrazy Leonarda i może tyleż obrazów Picassa – w sumie to wszystko pozostawia mnie raczej obojętnym. |
|